Κέντρο Ολιστικής Συναισθηματικής Ανάπτυξης «Συναισθηματίζειν»

«Όχι! Η μαμά να πάρει το μπουκάλι με το νερό μου!»  «Θέλω να κοιμηθώ εγώ δίπλα στη μαμά!» Προσκόλληση. Προτίμηση για έναν γονέα. Τα παιδιά καθοδηγούνται από τον εξελικτικό μηχανισμό προσκόλλησης, ο οποίος υποστηρίζει ότι η διατήρηση της εγγύτητας με έναν γονέα είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί η επιβίωση σε περιόδους άγχους και αβεβαιότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παιδιά σας είναι επιφυλακτικά σχετικά με το πού βρίσκεστε, φωνάζοντας το όνομά σας μόλις είστε εκτός θέασης. Τα παιδιά νιώθουν άνετα όταν έχουν ένα άτομο. Πολλά παιδιά καλύπτουν τις συναισθηματικές ανάγκες ασφάλειας με έναν γονέα και απομακρύνουν τον άλλο. Αυτό δεν είναι αντανάκλαση της αγάπης. Είναι αντανάκλαση του φόβου. Για τον προτιμώμενο γονέα: αυτό είναι ένα στάδιο. Δεν έχετε κάνει τίποτα λάθος. Δώστε στον εαυτό σας την άδεια να κάνετε περισσότερα με το προσκολλημένο σας παιδί, όταν το αισθάνεστε σωστό, αλλά και να ακούσετε τις δικές σας ανάγκες και να πείτε, «Δεν μπορώ να έρθω μαζί σου στο πάρκ

«Πες συγνώμη» λέμε στα παιδιά μας όταν αρπάζουν το παιχνίδι κάποιου, χτυπούν τον αδελφό τους ή κάνουν κάποια παρόμοια πράξη, καθώς μαθαίνουν να σέβονται τα υπάρχοντα και τα σώματα των άλλων. Και εκεί, συνήθως, τελειώνει η συνομιλία, με λίγη ή καθόλου συζήτηση για το τι συνέβη, για το τι ήταν επώδυνο για τον άλλο, για το τι θα χρειάζεται να κάνει το παιδί τώρα και τι θα μπορούσε να έχει γίνει αλλιώς. «Συγνώμη!» Μια πραγματική συγγνώμη πρέπει να περιέχει την αληθινή αναγνώριση ότι έγινε λάθος. Και αυτό μπορεί να πολύ δύσκολο: σε κανέναν δεν αρέσει να παραδέχεται ένα λάθος... Για να απενοχοποιήσουμε τη συγγνώμη, πρέπει αρχικά να προσέξουμε τον τρόπο, με τον οποίο αντιδρούμε στα λάθη των παιδιών.  «Πώς να βοηθήσω το παιδί;» Το πρώτο βήμα είναι να δώσουμε χρόνο στο παιδί να ηρεμήσει, ώστε να είναι σε θέση να μας ακούσει. Δεν είναι, λοιπόν, καλή ιδέα να φωνάξετε: «Σταμάτα να τρέχεις και επιστρέψτε το παιχνίδι στον φίλο σου αμέσως!». Θα ήταν προτιμότερο να πούμε κάτι, όπως «Αν δοκιμάσεις να ζ

Πολλοί γονείς ανησυχούν ότι η εμφάνιση των αρνητικών τους συναισθημάτων μπροστά στα παιδιά τους θα τα κάνει να υποφέρουν. Το φαινόμενο της «συναισθηματικής μετάδοσης» είναι πραγματικό και μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι οι γονείς μπορούν να μεταφέρουν το άγχος ή τον φόβο τους στα παιδιά. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η θεωρία που λέει ότι πρέπει να «είμαστε πραγματικοί» με τα παιδιά μας, και ότι θα επωφεληθούν από την παρακολούθηση ενός γονέα που αγωνίζεται και αντιμετωπίζει τα αρνητικά συναισθήματά του, όπως κάθε άλλος άνθρωπος.  Υπάρχουν τρεις έννοιες που πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν πρόκειται για συναισθηματική παρουσίαση μπροστά στα παιδιά: καταστολή, «ανεξέλεγκτη» έκφραση και συζήτηση συναισθημάτων.   🤫Η καταστολή του συναισθήματος είναι όταν κρύβετε τα εξωτερικά σημάδια ενός συναισθήματος. Δυστυχώς, δεν λειτουργεί πολύ καλά - η πράξη της καταστολής του συναισθήματός σας αυξάνει στην πραγματικότητα την αρτηριακή σας πίεση. Οι παρατηρητές μπορούν να αναλάβουν την αγωνία σας παρά